Achterstallig onderhoud; update

My goodness! I renounced pretty much everything last month. It’s not good of me to keep you, readers, in the dark. So here’s an update from the past few weeks and week assignments/normal assignments.

Week 4 of the second period (radio)

Our radio item ab0ut young people here.

An article about the Hermitage and Russian eggs: Hermitage kiest eieren voor zijn geld.

Week 5 Study week

An article about our trip to the Beeld en Geluid institute: Verslag Beeld en Geluid.

And a lot of pictures. And videos.

Week 6 of the second period (tv) (last week in 2009)

There are two parts to this assignment and I don’t have the video part, so that’ll have to wait. Here’s the article about non-spot commercial: Ok, I don’t have it yet, but it’ll be here soon.

Week 7 of the second period (radio) (first week in 2010)

It was last week that I was the director in chief of our week assignment about the journalist in seduction, when it comes to letting you pay by someone else than your employer. Here’s the item and here’s the article: De journalist in de verleiding.

And we had to write another column. So here’s that one also: Skileraren.

That’s it for now. Next week we’ll be enjoying a total buffer week with a lot of writing (portfolio) and learning (testweek) and pre-production (project week). The week after that I’m gonna be working on a television assignment as in Netwerk or NOVA. We’ll see!

De Nobelprijs voor luchtkasten en gouden bergen

Afgelopen donderdag ontving president Obama de Nobelprijs voor de vrede in het stadhuis van de Noorse hoofdstad Oslo. Toen ik het voor het eerst hoorde, geloofde ik mijn oren niet. Ik kon er niet bij met m’n hoofd. Hoe kan het zijn dat je beloond wordt voor het uitspreken van beloftes en glad gebabbel? Het is simpelweg ongehoord dat iemand die nota bene alleen maar heeft gepráát over vrede zo’n prijs krijgt.

Hij schijnt volgens de commissie ‘zich buitengewoon te hebben ingezet voor het versterken van diplomatie en samenwerking tussen mensen’. Er worden voorbeelden genoemd als het willen bannen van kernwapens –die er nog steeds zijn-, het bij elkaar brengen van leiders in het Midden-Oosten –die nog steeds niet door een deur kunnen-, door het sluiten binnen drie maanden van Guantanamo Bay –dat nog steeds open is-. Kortom president Barack Obama heeft zijn schoorsteenmantel in ‘the Oval Office’ mogen sieren met de Nobelprijs voor luchtkastelen opblazen en gouden bergen beloven. Knap hoor.

Nelson Mandela, die de Amerikaanse president als eerste feliciteerde, zal wel balen dat hij voor hetzelfde prijsje een hoop meer heeft moeten doen. Als de jury van de prijs blijft doorgaan met het uitdelen van Nobelprijzen aan mensen die er niks zichtbaars voor doen, zal de wereld er over een paar jaar slechter aan toe zijn en zal niemand meer geloven wat er beloofd wordt.

Te koop: samenleving

Misschien heeft er wel iets van gehoord in de laatste paar weken, maar regisseur Roman Polanski wordt ervan verdacht seksueel contact te hebben gehad met een 13-jarig meisje in 1977. Vandaag is hij ‘afgeleverd’ bij zijn chalet –en dat was geen kleintje- in Zwitserland waar hij zijn huisarrest moet uitzitten. Vreemd toch, dat een rijke regisseur een straf mag kiezen waar hij o zo zielig opgesloten mag zitten terwijl eenzelfde misdadiger dat niet mag en vervolgens zichzelf zal terugvinden op het metalen bed van een gevangeniscel.
Alles in deze wereld is te koop. Dat blijkt maar weer uit het hiervoor genoemde voorbeeld. Wanneer een grote boom in de tuin van je buurman jouw dagelijkse portie zon afneemt, ga je praten met de buurman, kom je tot een overeenkomst en betaal je geld onder het mom van ‘onkosten’. Of als je een iets te jong meisje seksueel betast hebt terwijl dat toch echt bij de wet verboden is, kom je met haar schikking overeen en ben je van het gezeik af.
Met een ‘alles-is-te-koopmoraal’ zul je uiteindelijk bedrogen uitkomen. Een boom is inderdaad nog te koop, maar wanneer een overheidsinstantie geld accepteert in ruil voor strafvermindering, steven je direct af naar een bijzonder instabiel rechtssysteem -en de gevolgen daarvan zijn niet te overzien. Dus Amerikaanse overheid, geef die Polanski zijn centen terug en pak die kerel gewoon op. En Polanski, draag nu eens de consequenties van je impulsieve daden.

De verlichting uit in Amerika en aan in de rest van de wereld

Vandaag sloot het NOS-journaal af met het bericht dat president Obama de lichtjes van de kerstboom bij het Witte Huis heeft aangestoken.

Laat dit even rustig bezinken.

Een gerenommeerd nieuwsbulletin, gesteund vanuit de overheid middels het publieke bestel, geeft bericht over een simpele, verlichte kerstboom in Amerika terwijl er in de rest van de wereld mensen liggen dood te gaan van de honger en de dorst. Nederland, en daarmee ook de rest van de wereld, stop met het kussen van de kont van Obama.

Is het je ooit opgevallen dat in uitzendingen van CNN nooit bericht wordt over sinterklaas in Nederland of over talkshowhost Robert Jensen die weer begint? Amerika is heel erg op zichzelf gericht, ze zijn zo wereldvreemd.

Aan ons de taak om dat gedrag niet aan te moedigen door aandacht te besteden aan die onbelangrijke zaken, maar die gewoonte te doorbreken en het nieuws dat er niet toe doet te boycotten. Het wordt tijd dat Amerika iets meer van de wereld, de échte wereld, gaat zien en wij iets minder van Amerika.

Last week

Hi there,

Last week I’ve been busy writing, filming, watching interviews and playing Sinterklaas. There wasn’t really time for updating ze blog. It is a bit busy over here, but when you’d ask me what I do on a regular evening, I have no idea. I guess I’m doing stuff that needs to be done, but isn’t that special/significant.

It was also my ‘SchoolWeek’, so I had to do a little more on the week assignment then in a ‘NoSchoolWeek’. It was fun to be all set up in Utrecht and try to do some interviews, but what I feared has come true just a little: Geschreven Pers is more interesting than Radio/Televisie… Maybe it’s because you know how to hold a pen so you can focus on writing and you don’t know how to use a camera/microphone so you have to focus on that. I just want to get to the real deal: hosting a TVshow or just focus on those interviews. I don’t want to wander around, trying to think of ways to set up the camera so you don’t have to much noise on your mic and not to much back-light in your iris. It’s just not it, yet.

Apart from television, we were given the chance to try out a portable recorder for making radio. That was awesome. Matthijs, a friend from school, and I decided to start up a podcast. Were in the brainstorming-fase, so hang in there, but you’ll hear about it!

This week we’ll be making a week assignment about subcultures like prostitutes and gypsies. We’ll see.

Blijft een man bij zijn vrouw

Het is zover: vandaa is er Komt een vrouw bij de dokter – de movie. Gisteren stelde de kritische Prem Radhakishun in De Wereld Draait Door dat wanneer je je kunt vinden in Stijns personage, je feitelijk gezien het vreemdgaan goedkeurt. Hij vat samen waar we in de maatschappij naartoe gaan.

God heeft overspel 4000 jaar geleden al verboden. Niet om de mensjes hier op aarde te pesten, maar om hen te bewaren tegen erger. Je kunt het zien in KEVBDD: Stijn maakt het zichzelf erg moeilijk om zijn belofte van eeuwige trouw na te komen door het plegen van overspel. Alles is simpelweg te voorkomen door bij je eigen vrouw te blijven en je behoefte op te schorten.

Hij geeft het zelf zelfs aan in God is Gek, een spirituele zoektocht: ‘De laatste elf dagen was de mooiste tijd die we samen hebben gehad. We waren nog verliefder dan in de eerste weken van onze relatie. We hadden het over ons leven, onze relatie, onze liefde, onze dochter.’

Wanneer je samen de strijd strijdt die het leven je brengt, kom je dichter bij elkaar dan je ooit zou kunnen denken. Die gedachte lijken we kwijt te zijn geraakt, want we kiezen te snel voor een uitweg, een Sodom of Gomorra. Kies niet voor een stedentrip naar een van die twee, maar wees moedig en houd vol –ook wanneer de levenswind geen meewind is.

Oprah, stichter van het individualisme

Het kan u vast niet ontgaan zijn, want heel de wereld staat op zijn kop: Oprah Winfrey stopt –over 2 jaar pas- met haar talkshow. Op 19 november keek ze de snotterende huismoeders middels camera in de ogen en zei: ‘Ik houd genoeg van deze show om te weten wanneer het tijd is om vaarwel te zeggen’. Zeven miljoen Amerikaanse kijkers houden blijkbaar meer van het programma en zijn nog niet klaar voor het einde. Dit keiharde nieuws roept vele vragen op bij velen van ons.

Hoe kan het dat een vrouw in Amerika, die het aanzienelijk en duidelijk zichtbaar breder heeft dan haar gemiddelde kijker, zoveel bij haar fans teweeg kan brengen?

Hoe kan het zo zijn dat Oprah Winfrey twee jaar nodig gaat hebben om terug te kijken op 23 jaar Oprah Winfrey Show en wij nog geen half uur kunnen praten met degene die naast ons zit op de verjaardag van tante Ria?

Waarom wordt er moord en brand geroepen op het moment dat de populaire Afrikaans Amerikaanse dame aankondigt over achttien maanden te stoppen en hebben we het niet eens door als onze buren verhuisplannen hebben?

Het wordt tijd dat we het individualisme, dat we blijkbaar al 23 jaar in ons hart toelaten, de kop in drukken en de Oprah Winfrey in onze naaste buren op gaan zoeken.

‘Over twee jaar, ok? Ik wil eerst nog even Oprah kijken.’

Our first day with a camera!

It was rainy, very rainy, but we had a lot of fun!

Matthijs, Joey and Jan-Adriaan are the best.

Een goedkoop leventje

De Volkskrant van dezelfde 12 november als waar ik het al eerder over had, opent met het nieuws dat er een website gelanceerd is die gedetailleerde methoden voor levensbeëindiging beschrijft. De zogenaamde Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) wil voorkomen dat ‘mensen met een doodswens naar gruwelijke methoden moet grijpen’. Ideaal dus voor tieners die zich depressief voelen en de aandacht willen vragen.

De doelgroep die deze informatie tot zich zou moeten nemen, zijn de oudjes die achter de geraniums zitten en dood willen. Zij kunnen lezen op internet dat een combinatie van dodelijke medicijnen, een pijnstiller, antidepressiva en een antimalariamiddel zorgt voor een hartstilstand. Heikel puntje: bejaarden hebben geen computer, laat staan dat ze weten wat internet is.

Dat de drempel voor zelfmoord met een internetsite verlaagd zou worden, is onzin, stelt NVVE-directrice Petra de Jong. ‘Iemand kan met deze informatie niet in een impuls tot zelfdoding overgaan, want de methoden kosten veel voorbereidingstijd.’ Logisch natuurlijk, want gedeprimeerde jeugdigen besteden alleen maar tijd aan school, huiswerk en vrienden en zouden onmogelijk een zelfmoord kunnen inplannen in hun strakke schema.

Mocht de verkeerde doelgroep toch de site bereiken worden ze nog opgehouden door twee enorme obstakels: leeftijdscontrole –die natuurlijk altijd eerlijk ingevuld wordt- en het onbetaalbare bedrag van €17,50. Laten we alsjeblieft dat geld stoppen in het helpen van die euthanasieërs en zwartgallige jongeren zodat een mensenleven iets meer waard wordt dan €17,50.

Fresh week assignment

This is our 10th week assignment!

UPDATE: 6,5